EL SUEVE, un monte averáu al mar y abellugu de los asturcones

Dende'l grupu mediambiental nos preprararon una escursión a les faldes del Sueve, un Itinerariu medioambiental camín de Fonte Obaya. Equí vais poder ver les semeyes de dalgunos de los cursos del C.R.A La Marina y aprovechando la visita al Centru d'Interpretación del Cordal del Sueve, vamos ver dalgunes curiosidaes qu'escuende la Sierra del Sueve.

¿Sabíes que tenemos una raza de caballos propia que casi desapaex y qu'amás viven en llibertá pola Sierra del Sueve?

L'ASTURCÓN: el caballu autóctonu aturianu.

L'asturcón o poni asturianu ye una raza de caballu rústicu d'orixe asturianu. Forma parte de les races qu'habiten dende l'antigüedá los territorios montañosos del norte de la Península Ibérica. Ye un animal qu'habita nos montes en llibertá onde ye fácil velos nel so hábitat na Sierra del Sueve.

Ye un caballu áxil y duru, col pelo de color prietu como l'azebache, anque nos iviernos fríos, cúibrese d'una capa de pelo castaños que lu protexe. TIen un tammañu mediu de 1, 25 metros. Ta vloráu como un de los ponis más vieyos y puros del muncu.

L'asturcón nos sos oríxenes yera salvaxe y nun tenía utilidá nenguna pal ser humanu. Más tarde foi adomáu y yera utilizáu pa les xeres agrícoles y de tresporte. Los ástures emplegáronlos como animales de monta y tiru. Los romanos apreciaron les sos característiques y utilizáronlu nes mines. Poro llegó a haber exemplares nes zones mineres de Valencia. Depués de munchos sieglos d'usu,  cola llegada de la industrialización. tuvo a puntu desapaecer.

Su recuperación ye a día de güei un ésitu gracies a l'Asociación pa la Defensa del Asturcón nel Sueve (ACAS), fundada en 1979 y entamaora na década ochentera de la Fiesta del Asturcón, declará d'interés Turísticu Asturianu, que se fai n'agostu n'Espineres (Piloña). Igualmente, l'Asociación de Criadores de Ponis de Raza Asturcón (ACPRA) tamién tien un llabor perimportante nos caberos años na recuperación d'esta especie.

Anguaño, podemos ver los últimos asturcones en llibertá na Sierra del Sueve, nel oriente asturianu, ente los conceyos de Parres, Piloña, Caravia y Colunga. 

Otros habitantes del Sueve son:

El gamu ye un animal foriatu que foi reintroducíu nel Sueve pola xente. Ta enlleno d'ellos. Tamién viven na Sierra del Sueve corzos, venaos y xabalinos, que xunto colos asturcones y demás animales de las ganaderías locales, pastian polos montes allegremente, yá que nun tienen enemigos naturales puesto que los llobos fueron erradicaos pola aición del ser humanos nos años 90. Esto tá xenerando un problema nel ecosistema pola sobrecarga d'animales herbívoros.

Queremos recordar los beneficios de la biodiversidá d'especies:

• Apúrrenoa alimentos, agua duce y suelos fértiles pa sobrevivir, medicines y fibres testiles pa curianos y arropanos, y otres materies primes. 
• Los ecosistemes sanos regulen el nuesu clima y elimines CO2, purifican l'agua que bebemos, controlen les inundaviones
• Frenen la erosión, protexen y fertilicen el suelu que sofita la nuesa comida. 

Los paisaxes y árees naturales constitúin una parte importante del nuesu patrimoniu natural y de la nuesa cultura, ufiertando ente otros valores, un ambiente sano d'ociu y recréu, paz y tranquilidá, descubrimientu y aprendizaxe. A última hora, la nuesa vida y calidá de vida dependen del caltenimientu de hábitats y ecosistemes vivos y sanos. Poro, la estinción d'una especies d'un ecosistema va ser siempre una desgracia.

Otra peculiaridá del Sueveye que caltién la mayor viesca de texos d'Europa. El texu ye un árbol que vive mucnhísimos años, n'Asturies hailos mui vieyos. Na antigüedá yeren consideraos sagraos polos nuesos antepasaos celtes.

Más info:

Centru d'Interpretación del Sueve